✍محمد مساعد

 آبیجیت بانرجی، اقتصاددان هندی-فرانسوی و استاد دانشگاه MIT که هفته پیش جایزه نوبل اقتصاد سال ۲۰۱۹ را (به همراه استر دوفلو و میشل کرمرو) به دست آورد روز دوشنبه به بهانه کتاب جدیدش «اقتصاد خوب برای روزهای سخت» مصاحبه‌ای انجام داده که در بلومبرگ هم منتشر شده است. آقای بانرجی در این مصاحبه حرف‌هایی زده که مطابق انتظار با استقبال و پوشش رسانه‌های فارسی‌زبان همراه نشده.

▫️آقای بانرجی در این مصاحبه گفته «می‌خواهید تقاضا را در اقتصاد تحریک کنید؟ راهش افزایش مالیات ثروتمندان است نه کاهش آن.» او حتی پا را فراتر گذاشته و اضافه کرده: «این ادعا که کاهش مالیات‌ها باعث تقویت و رشد سرمایه‌گذاری می‌شود افسانه‌ای است که بیزینس‌من‌ها ساخته‌اند.» او در ادامه گفته این افسانه در واقع فقط منافع افرادی را تامین می‌کند که همین حالا روی کوهی از اسکناس نشسته‌اند درحالیکه اگر مالیات بیشتری از این افراد بگیرید و میان مردم تقسیم کنید افزایش قدرت خرید و در نتیجه تقاضا در بازار باعث رشد سرمایه‌گذاری (و در بلندمدت توسعه) خواهد شد. برنده نوبل اقتصاد ۲۰۱۹ همچنین گفته: «شگفت‌انگیز است که به بهانه رشد اقتصادی چنان به نابرابری در جهان دامن زده شده که وضعیت در بعضی از کشورها به مرز انفجار رسیده‌.»

▫️اگر گذرتان به محافل یا نهادهای اقتصادی ایران افتاده باشد لازم نیست توضیح بدهم که تکرار همین جملات آقای بانرجی در جمع مسئولان ی و اقتصادی کشور ما از کفرگویی هم بدتر است. مثلاً فکر کنید یکی از وزرای مملکت مشغول صرف صبحانه با سرمایه‌داران در اتاق بازرگانی یا وزارتخانه باشد (راستی! چرا وزرا گاهی با سایر اقشار جامعه، مثلا با کارگران، دانشجویان، مهاجران یا معلمان و. صبحانه نمی‌خورند؟)، بعد ناگهان وسط قول و قرارها برای «حمایت از کارآفرینان» (بخوانید دادن وام‌های کلان بیشتر) و «رونق تولید» (بخوانید دادن وام‌های بیشترتر!) یکی بگوید «نوبلیست امسال اقتصاد گفته راه رونق اقتصاد افزایش مالیات ثروتمندان و حمایت از اقشار ضعیف‌تر است.» شک نکنید یا غذا در گلوی وزیر محترم گیر می‌کند یا همه حاضران دسته‌جمعی می‌زنند زیر خنده.

▫️امیدوار نیستم هیچکدام از تمداران فعلی ایران میل و جسارتی برای شنیدن و جدی گرفتن راهکارهای اقتصاددانانی مانند بانرجی داشته باشند. اصلاً سری که درد نمی‌کند را چرا باید دستمال بست خصوصاً وقتی نتیجه‌اش ایجاد دشمنانی قدرتمند در شبکه‌های قدرت و ثروت و حامیانی ناتوان و فراموشکار در سطح جامعه است؟ در واقع طایفه قدرتمندی که مدت‌هاست حساس‌ترین صندلی‌های تصمیم‌سازی و برنامه‌ریزی در نهادهای اقتصادی کشور از سازمان برنامه و بودجه و وزارت اقتصاد تا مجمع تشخیص مصلحت نظام و بانک مرکزی و. را قبضه کرده‌ و همه تریبون‌ها، از صفحات پولی رومه‌های داخلی تا کارشناس‌های صلواتی بی‌بی‌سی و ایران‌اینترنشنال پیوسته مشغول تکرار مستقیم یا تلقین غیرمستقیم مواضعش در ذهن جامعه هستند، چنان عرصه را بر هر صدای دیگری تنگ کرده که صدها پژوهش و مصاحبه از بانرجی و بانرجی‌ها هم نمی‌تواند در دیوار این دژ مستحکم که از منافع طبقه برخوردار رانتیر وطنی با دقت حفاظت می‌کند حتی یک تَرَک ایجاد کند.

▫️سال پیش طی درخواستی کتبی از سازمان امور مالیاتی پرسیدم در پنج سال گذشته چند نفر در کشور و به چه میزان «مالیات بر ثروت» پرداخت کرده‌اند؟ بعد از مدتی با کمال صراحت پاسخ دادند: «نمی‌گوییم. محرمانه است.» با خودم گفتم حقیقتاً نوبرش را آورده‌ایم: آزادی مال‌اندوزی برای «خودی‌ها» در حد آمریکاست؛ پنهان‌کاری و عدم شفافیت‌شان در حد چین! در واقع ما در مرحله‌ای «ماقبل‌مسئله» قرار داریم چون مسئولان گرامی حتی حاضر نیستند بگویند از ثروتمندان چقدر مالیات می‌گیرند و اصلا این ثروتمندان چند نفر هستند! کم کردن یا زیاد کردن مالیات‌شان پیشکش!

▫️و می‌دانید درد بزرگتر چیست؟ میلیون‌ها ایرانی هیچ‌وقت نامِ بانرجی را هم نخواهند شنید و هیچ‌وقت نخواهند فهمید کجا و چطور این بازی را باخته‌اند، اگرچه هر روز و هر ساعت و هر لحظه طعمِ تلخِ باختن را با همه وجودشان حس می‌کنند.

کاریکاتوری که در دوره تسخیر سفارت آمریکا و شوک دوم نفتی در نشریات ایالات متحده در اعتراض به وابستگی به نفت خاورمیانه منتشر شد.

هم اکنون آمریکا نه تنها به نفت خاورمیانه وابسته نیست، بلکه بزرگترین تولیدکننده نفت و همچنین بزرگترین صادرکننده نفت است.

به علاوه امریکا توانسته صادرات نفتی ایران را به حدود یک دهم مقدار آن در ۴۵ سال قبل برساند.

همتی: خودروسازان ۴۰ سال است می‌گویند در شرایط حساس‌اند!

رئیس کل بانک مرکزی:

من در موضوع تامین نقدینگی برای خودروسازان مخالف بودم، ولی سال گذشته برای نشان دادن حسن نیت خود مقرر کردیم ۴ هزار میلیارد تومان به صورت ریالی و بیش از ۸۴۰ میلیون یورو به صورت ال سی خارجی به خودروسازان داده شود.

جالب اینجاست که خودروسازانی که قیمت‌هایشان را هر روز بالا می‌برند حاضر نبودند ریسک تغییر نرخ ارز را قبول کنند، ولی سوال اصلی این است که این فرآیند خودروسازی فشل را تا کجا باید ادامه دهیم؟

گزارش صندوق بین المللی پول از چشم انداز خاورمیانه. جالب است تورم مصرف کننده در کشورهای جنگ زده ای مانند افغانستان تک رقمی است.

دولت ایران با اعطای سالانه 70 میلیارد دلار یارانه

انرژی رتبه نخست جهان را از این نظر دارد.

توزیع #یارانه_انرژی  به گونه ای است که سهم بسیار ناچیزی از آن به دهک های پایین درآمدی تخصیص داده می شود و به صورتی کاملا نابرابر به اقشار ثروتمند و بنگاه های غیرمولد می رسد.

برگرفته از کانال تلگرامی 

اومیست فارسی
@economistfarsi

#شهریار_زرشناس: عاملان مشکلات امروز طلبکار شده‌اند!

نقدی بر بیانیه اخیر حزب کارگزاران سازندگی

⭕️ حزب #کارگزاران_سازندگی در روزهای اخیر با صدور بیانیه‌ای به بررسی برخی اعتراضات کارگری در ماه‌های اخیر پرداخته و راه‌حل‌هایی برای حل مشکلات کارگران ارائه کرده است.

⭕️ بیانیه #حزب_کارگزاران از چند منظر قابل تحلیل و نقد است. اولاً اینکه کارگزاران در مقام یک مدعی و یک ناصح و مصلح ظاهر شده است و اینگونه وانمود می‌کند که آمده تا روند نابسامان امور را به سامان برساند در صورتی که این حزب، مسئول و چه بسا متهم و مقصر دشواری‌ها و نابسامانی‌های کنونی اقتصادی کشور است و اگر قرار است این حزب موضعی بگیرد قطعاً موضع ناصحیت نخواهد بود، بلکه باید موضع پاسخگویی باشد و پاسخ بدهد.

⭕️ مسئولان این حزب اما در بیانیه خود، موضع خود را عوض کرده‌اند که دلیل آن شرایط زمانی صدور بیانیه است. چراکه با توجه به تحولات یکی دو سال اخیر، شاهد اعتراضات به‌حق کارگری در زمینه مسائل معیشتی بوده‌ایم. اما نکته اینجاست که حقوق‌های معوقه و شرایط دشوار معیشتی #کارگران، عمدتا نتیجه ت‌های اقتصادی حزب کارگزاران و نتیجه نحوه و نوع خصوصی‌سازی این حزب بوده است.

⭕️ مسؤولان این حزب به دنبال این هستند که از اعتراضاتی که نتیجه ت‌های اقتصادی خودشان است به عنوان فرصت استفاده کنند و الان به عنوان #مدعی ظاهر شوند تا خود را از موضع پاسخگویی خارج کرده و طلبکار شوند و میوه ی این موضع‌گیری را در #انتخابات آتی #مجلس و ریاست‌جمهوری بچینند.

⭕️ وجه دیگر بیانیه این است که #حزب_کارگزاران بار دیگر، ماهیت فکری نئولیبرالیستی خود را نشان داده است. ت‌های اقتصادی که ماهیت نئولیبرالیستی داشته و در سه دهه اخیر اجرایی شده است نتایج تلخ #اقتصادی اجتماعی به‌وجود آورده است.

#شهریار_زرشناس: توسعه مدنظر حزب کارگزاران، توسعه سرمایه‌داری و در تقابل با #عدالت است / ‌نژاد فقط در چند مورد از ت های نئولیبرال فاصله گرفت

⭕️ مسئله یک رویکرد ایدئولوژیک است نه یک حزب و سازمان. نسخه اقتصادی #نئولیبرال توسط عده‌ای از مدیران در سال۶۸ برای بازسازی اقتصاد کشور انتخاب شد. آن مدیران در سال ۱۳۷۵، #حزب_کارگزاران را تاسیس کردند و در سال‌های ۶۸ تا ۷۶، ریل‌گذاری زیرساختی اقتصاد ایران را در دوران موسوم به #سازندگی انجام دادند. از سال ۷۶ به بعد هم علی‌رغم این‌که جریان اصلاحات ظاهرا قدرت را به دست گرفت باز هم تگذاری اقتصادی کشور از نظر رویکرد، الگو و اندیشه، تداوم همان خط فکری مدیران قبلی بود.

⭕️ علاوه بر این برخی از مدیران عضو کارگزاران هم در دولت #اصلاحات بودند. بنابراین مسئله ما مسئله حزب نیست بلکه مساله رویکرد ایدئولوژیک و نسخه اقتصادی اجتماعی است و چون این حزب، اصلی‌ترین مدافع و مروج این رویکرد است و الان هم در بیانیه‌ای که صادر کرده رسماً از این نسخه دفاع می‌کند من خطاب خودم را این حزب قرار داده‌ام.

⭕️ در دوران ‌نژاد هم اگرچه مدیران کارگزارانی کمابیش کنار گذاشته شدند اما زیرساخت‌های اقتصادی و الگوهای تعیین‌کننده تگذاری اقتصادی، به هیچ وجه تغییر نکرد و همان خط نئولیبرالی تداوم یافت. دولت ‌نژاد فقط در دو سه مورد، از این روندها فاصله گرفت که  می‌توان به ورود مستقیم دولت در فرآیند مسکن‌سازی یا تعیین یارانه نقدی اشاره کرد. وگرنه در روند کلی، دولت #‌نژاد متعهد به همان ریل‌گذاری اقتصادی بود که جریان نئولیبرال ایجاد کرده بود.

⭕️ در دولت کنونی، بخشی از مدیران کارگزارانی به عنوان مسئول حضور دارند و الگوی اقتصادی اجتماعی حاکم نیز همان الگوی #نئولیبرالی است. بنابراین سه دهه است که ت‌های سرمایه‌سالارانه حزب کارگزاران در حال اجراست و این ت‌ها، حرکت انقلاب در مسیر اجرای عدالت را کند و ایجاد مشکل کرده است. #توسعه مدنظر این حزب، توسعه سرمایه‌داری است و نتایجی که در سه دهه اخیر داشته، همگی در تقابل با #عدالت است. حالا اینها مدعی هستند عدالت از مسیر ت‌های توسعه‌ای این #حزب می‌گذرد.

برگرفته از کانال تلگرامی دکتر شهریار زرشناس

▶️ @DrZarshenas

☑️⭕ مالیات گرفتنی است، دادنی نیست

محمد فاضلی ، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی   

 ⭕ مدتی است که «سرزنش اخلاقی» اقشار و گروه‌های مختلف بابت مالیات ندادن، مُد شده است. دو گروه اصلی که بیشتر هدف این سرزنش‌ها قرار گرفته‌اند عبارتند از الف. پزشکان و ب. سلبریتی‌ها یا اینفلوئنسرهای اینستاگرام که بابت تبلیغات در صفحه‌های‌شان درآمدهای هنگفت دارند. 

 ⭕ اول، گرفتن مالیات بنیان دولت‌مندی (Stateness) و یکی از بنیادی‌ترین وجوه شهروندی و حق اعمال حاکمیت است. سطح توسعه‌یافتگی حکمرانی و ظرفیت حکومت را می‌توان در قدرت مالیات‌ستانی عادلانه و کم‌خطا، به علاوه ظرفیت استفاده حکومت از مالیات‌ستانی برای پیشبرد اهداف توسعه و ابزار تنظیم‌گری (نه صرفاً کسب درآمد) سنجید. دادن مالیات هم عمل اخلاقی پسندیده است. 

 ⭕ دوم، علی‌رغم باور فوق، مالیات دادن داوطلبانه اگرچه رفتار اخلاقی است، اما در طول تاریخ، محاسبه عقلانی و نفع‌طلبی بر مالیات دادن غلبه داشته است. انسان‌ها تمایلی به دادن مالیات ندارند. فرهنگ‌سازی (به معنای مصطلحی که در ایران کاربرد دارد) نقش مهمی در مالیات دادن ندارد. شهروندان کم‌وبیش در همه جهان، اگر بتوانند مالیات نمی‌دهند.   

 ⭕ سوم، دو دسته ظرفیت در درون حکومت سبب می‌شود که توان گرفتن مالیات افزایش یابد: 

اول، توان فنی حکمرانی برای شناسایی درآمدهای افراد، جلوگیری از مخفی‌کاری و بالا بردن احتمال گیر افتادن و مواجه شدن با مجازات‌های ناشی از تخلف مالیاتی، با خطای کم. 

دوم، کارآمدی حکمرانی به نحوی که اعتماد نهادی و اجتماعی خلق شده و شهروندان متقاعد شوند شیوه استفاده از مالیات‌ها کارآمدی و برای خیر جمعی است. این دومی، تمایل فرد برای فرار مالیاتی را کاهش می‌دهد و مکمل ظرفیت جلوگیری از تخلف مالیاتی می‌شود. 

 ⭕ چهارم، اغلب شهروندان که مالیات می‌دهند، از جمله کارمندان یا کسانی که درآمد و حقوق‌شان را با کسر مالیات می‌پردازند، امکانی برای فرار مالیاتی از محل این گونه درآمدهای‌شان ندارند و این نوع مالیات پرداختن، فضیلتی اخلاقی به حساب نمی‌آید، بلکه ناگزیر است. 

 ⭕ پنجم، حکمران در درجه اول نمی‌تواند ظرفیت‌های خود نظیر تکنیک‌ها و ابزار حکمرانی را وانهد، شناخت‌هایش از درآمد مشمول مالیات را کامل نکند و ظرفیت نظارت قانونی بر شهروند را فروبگذارد و از شهروند – خواه پزشکان باشند یا سلبریتی‌های اینستاگرام – انتظار داشته باشد اخلاقی عمل کنند و خودکار مالیات بدهند. بدتر آن‌که با سرزنش‌های اخلاقی، منازعه اجتماعی را تشدید کند. 

 ⭕ ششم، اگر شماری از پزشکان درآمدهای نجومی دارند، محصول سامانه معیوب نظام بهداشت و درمان ایران است؛ و اگر شماری از ایشان مالیات نمی‌پردازند، معلول نقصان حکمرانی در استفاده از ظرفیت‌های شناسایی درآمدهای پزشکان و مالیات‌ستانی است. این نقصان حکمرانی است که ظاهرا قانون مشخصی برای کسب درآمد از تبلیغات در فضای مجازی برای اشخاص ندارد. 

 ⭕ هفتم، همه کسانی که از تبلیغات در فضای مجازی درآمد دارند، گردش مالی در حساب‌های بانکی دارند و این نقصان حکمرانی است که قادر نیست درآمدهای مشمول مالیات ایشان را شناسایی کند یا می‌تواند این توانایی را مبنای مالیات‌ستانی قرار نمی‌دهد. 

⭕ هشتم، حکمرانی که قادر نیست درآمدهای مشمول مالیات را شناسایی کند – خواه با گذاشتن پوز یا بدون آن – و توسط هر کسی از جمله سلبریتی‌های اینستاگرام، ناچار دست به دامن سرزنش اخلاقی می‌شود. 

 ⭕ نهم، آیا کشورهای پیشرو در مالیات‌ستانی، قبل از اختراع دستگاه پوز، قادر بوده‌اند درآمد مشمول مالیات گروه‌های پردرآمد خود – از جمله پزشکان – را شناسایی کنند؟ بله. پس ظرفیت مالیات‌ستانی تابع نصب دستگاه پوز نیست. ابزارهای متعدد دیگری از جمله حساب‌های بانکی یا مالیات بر مصرف هم در اختیار است. سلبریتی‌ها هم حساب بانکی دارند. و مصرف می‌کنند. 

⭕ دهم، فرار از مالیات، گریز از مسئولیت شهروندی و غیراخلاقی است، اما حکومت معلم اخلاق نیست، مسئول اثربخش و کارآمد اداره کردن است. مسئولیت شهروندی هم در حکمرانی کارآمد بهتر رشد می‌کند. 

 ☑️⭕ تجویز راهبردی

⭕ شهروند باید اخلاقی زندگی کند، اما حکمرانی نمی‌تواند در درجه اول بر «انتظار اخلاقی زیستن» شهروند بنا شود. 

⭕ شهروندان می‌توانند از یکدیگر انتظار اخلاقی عمل کردن داشته باشند، اما حکمران باید به بهبود ت‌ها، ابزارها و فنون حکمرانی خود در چارچوب قانون بیندیشد. 

⭕ حکمران باید مالیات بگیرد و انتظار دادن مالیات نداشته باشد، و در همان حال چنان کارآمد و عادلانه عمل کند که شهروند از مالیات گرفتن حکمران، احساس خسران نکند؛ و چنان شفاف باشد که شهروندان بدانند برای چه چیز مالیات (انواع مالیات) می‌پردازند.

وبسایت دکتر محمد فاضلی

http://mohammadfazeli.ir/

کانال تلگرامی شبکه توسعه

@I_D_Network

با شنیدن این دختر و پسر یاد یه جمله ای افتادم که خیلی وقت پیش 

شنیده بودم بهترین،بیرونیه و مناسب،درونی

کسی دنبال بهترین میره که نمیدونه مناسب چیه

لطفا نظر بدین درباره دوستامون

توهین پاک میشه لطفا ازش استفاده نکنین لطفا لطفا و لطفا

لینک دانلود از آپارات

http://aparat.com/v/girfw

لینک دانلود از بیان

عنوان: تتلو ایدز
حجم: 22.5 مگابایت
 

علی سرزعیم-تحلیل‌گر اقتصاد

⏰زمان مطالعه: ۴ دقیقه

⭕️دو کشور را تصور کنید. کشور اول کشوری است که در آن معلم حوصله ندارد همه ساعت را تدریس کند، کارمند حوصله ندارد همه ساعت کار کند و کار مراجعه‌کننده را راه بیاندازد، استاد حوصله ندارد منابعش را به روزرسانی کند، دانش‌آموز و دانشجو پیوسته تمنا می‌کند که حجم مطالب تدریس شده کمتر شود تا امتحان آسانتر شود، پلیس حال ندارد تا گشت‌زنی دقیقی انجام دهد تا مجال کمتری برای ی ایجاد شود و بیشتر با همکارانش در خودروی پلیس گپ می‌زند، مهندسانش نیز پیوسته دنبال سفر خارجی برای ایجاد قراردادی برای واردات ماشین آلات جدید و حداکثر نصب آن‌ها هستند. خلاصه همه خسته هستند و نیازمند استراحت و بازنشستگی زودهنگامند! البته کار در چنین شرایطی سخت نیست ولی زندگی سخت خواهد بود و از این شرایط چیزی جز توسعه نیافتگی بیرون نمی‌آید. این وضع یادآور کشور آلبانی است. 

⭕️کشور دیگر، کشوری است که در آن معلم می‌داند اگر همه ساعت را تدریس نکند بالاخره بازخواست خواهد شد، کارمند می‌داند که اگر بخشی از زمان را به چک کردن ایمیل و یا تلگرام بازی تلف کند و کار را به عقب بیاندازد مواخذه شده و احتمالا شغلش را از دست خواهد داد، استاد می‌داند که اگر ارزیابی تدریسش به دلیل کهنه بودن مطالب پایین باشد اخراج می‌شود، دانشجو می‌داند که آه و ناله برای تخفیف در تدریس افاقه نخواهد کرد و باید به تلاش خود بیافزاید، پلیس می‌داند که افزایش گزارشات ی از یک محل، او را زیرسوال خواهد برد و به رغم تمایل ذاتی به تنبلی با جدیت کار خود را دنبال خواهد کرد. در این فرهنگ سن بازنشستگی پیوسته بالا برده می‌شود و به افراد القا می‌شود که تا 65 سال که قطعا شادابی و توان کار کردن دارند و حتی می‌توانند تا 70 سال کار کنند. روشن است که کار در چنین شرایطی سخت است اما زندگی در آن آسان خواهد بود که از آن به توسعه‌یافتگی یاد می‌شود. این وضع یادآور کشور آلمان است. 

⭕️بنابراین یا باید در کار سختی نکشید ولی در زندگی سختی کشید و انتظار توسعه نداشت یا باید در کار سختی کشید ولی در زندگی آسوده بود و توسعه یافت. آیا به طور منطقی ممکن است در کار سختی نکشید اما زندگی آسوده‌ای داشت؟ اگرچه به طور منطقی ممکن نیست اما درآمدهای نفتی چنین حالت غیرمنطقی را ممکن کرده است: کشورهای عربی جنوب خلیج فارس را نگاه کنید تا با این پدیده غیرمتعارف آشنا شوید! البته روشن است تا وقتی درآمد نفت هست چنین حالت متناقضی ممکن است.  

حال با خود فکر کنیم که ما ایرانیان به کدام دسته شبیه هستیم؟ آلبانی‌ها، آلمانی‌ها یا کشورهای نفتی؟

⭕️به نظر می‌رسد ما نیز الگوی کشورهای نفتی را دنبال کردیم. کم کار می‌کنیم، کم کاری را به واسطه مشکلات کلان کشور توجیه می‌کنیم، پیوسته غر می‌زنیم و عملکرد ضعیف خود را به نبود امکانات یا ضعف سیستم مدیریتی نسبت می‌دهیم ولی با صدای بلند انتظار داریم تا رفاه سوئیس را داشته باشیم و حقوقی معادل شاغلان کشورهای پیشرفته داشته باشیم. هنوز رویای بازگشت قیمت نفت به بالاتر از 110 دلار را در سر می‌پرورانیم و رفاه آن دوران را حالت طبیعی کشور می‌دانیم و شرایط کشور در حالت تحریم فروش نفت را غیرطبیعی قلمداد می‌کنیم. 

⭕️متاسفانه در فرهنگ کاری ما عناصری است که اگر مراقب نباشیم ما را به آلبانی شدن سوق می‌دهد: جملاتی مثل اینکه شتر را با بارش برده‌اند حالا شما روی انجام این کار سخت‌گیری نکن، مملکت را آب برده تو به چی گیر داده‌ای، تا وقتی ت خارجی صلح‌آمیز با ابرقدرت‌ها نداشته باشیم همه تلاش‌ها بی ثمر است، یک اختلاس کم شود مشکل رفاه همه حل می‌شود، عذر کسی را نباید بابت کم کاری خواست چون نباید آب باریکه ای قطع شود، اکثر شغلهای ما سخت و زیان آور است چون زندگی در این سرزمین و این شرایط سخت و زیان است پس باید به هر بهانه بازنشستگی زودهنگام را تسهیل کرد، . 

⭕️تردیدی نیست که این به معنی آن نیست که نباید فساد را نابود کرد یا اثرات منفی فساد و نقش ت خارجی مشوق تجارت و اقتصاد را نادیده گرفت بلکه به این معنی است که نباید فرهنگ کار را نابود کرد. اگر فرهنگ کار مشوق تنبلی، بی عاری، عدم جدیت و سخت‌گیری، تحمل از زیرکار دررفتن و مجازات نکردن و عدم حساسیت به کم کاری شود، حتی اگر فساد از بین برود و روابط خارجی تسهیل کننده روابط اقتصادی شود، توسعه به سادگی محقق نخواهد شد زیرا همین فرهنگ خود مانعی برای اصلاح شیوه حکمرانی و انتظام اقتصاد خواهد شد. 

☑⭕️بیاییم باور کنیم که تقدیر ما آلبانی شدن یا آلمانی شدن نیست بلکه این تدبیر ماست که به کدام سو برویم. لذا قدر کسانی را که اهل سستی در کار نیستند و علی‌رغم شرایط نامساعد کلان کماکان روی وجدان کاری و استانداردهای سخت‌گیرانه در انجام کار پافشاری می‌کنند بدانیم.

مهدی تدینی/فاشیسم پژوه

✅به نام تبریز، شهری که شیفتۀ آنم. 

 " #اقلیت‌های_رادیکال" بلای جان هر جامعه مدنی‌اند. خطری که از سوی اقلیت‌های رادیکال جوامع را تهدید می‌کند، بیشتر از خطرهای بیرونی است. تاریخ ی (و هم تاریخ اندیشه ی) پر از نمونه‌هایی است که اقلیت‌های رادیکال سرنوشت ملت‌های بزرگ را تغییر دادند. 

محسن جلال پور

چرا محیط کسب وکار در عربستان بهتر از ایران شده و چرا ما عین خیالمان نیست؟

در تازه ترین گزارش سهولت راه اندازی کسب وکار در اقتصادهای جهان، رتبه ایران یک پله بهتر شده اما عربستان سعودی بالاترین نمره را در بهبود رتبه به دست آورده است.جز عربستان، رتبه کشورهای اردن، توگو، بحرین، تاجیکستان، پاکستان، کویت، چین، هند و نیجریه بیشترین میزان بهبود را داشته‌اند. 

                       معمای زندانی

دونفر از اعضای یک باند جنایتکار دستگیر شده اند و به صورت انفرادی حبس شده‌اند بدون ارتباطی با یکدیگر.

هر دو امیدوارند برای جرایم سبک تر به حبس های کوتاه مدت یکساله یا دوساله محکوم شوند اما در این میان بازجو به هر یک به صورت جداگانه پیشنهادی ارائه می‌دهد.

یکی از تحقیقات مفصلی که درباره علل رخداد انقلاب ها و خشونت های جمعی انجام شده، کتاب "تد رابرت گر" است با عنوان "چرا انسانها شورش می کنند" (why men rebel)که درسال ۱۹۷۰ به نگارش درآمده است.

رابرت گر با رویکردی روانشناسانه و تا حدی فردگرایانه به مبحث خشونت جمعی و ی، سعی می کند علل بروز خشونت ها را تبیین کند.

دراین نظریه، خشونت ی به عنوان تمامی حملات فراگیری که درون یک جامعه ی علیه رژیم ی، بازیگران آن یا ت های آن انجام می شود تعریف شده است.

محمد فاضلی – عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی

✅ ایران عصر «پَسا» شروع شده است. ت و حکومت در جامعه ایران امروز بدون توجه به عصر «پَسا» به درستی درک نخواهد شد. حکومت، جناح‌ها و فعالان ی هم بدون توجه به مجموعه «پسا»ها راه به خطا خواهند رفت.

✅ آن‌چه درباره «پسا»ها در این‌جا می‌نویسم، فرضیاتی است که جای بحث دارند، اما تصور نمی‌کنم بدون شناخت و تدقیق آن‌ها بتوان راهی به سوی آینده بهتر گشود. 

اگر یک باغبان هستید و در«اُتاوا»( پایتخت کشور کانادا و یکی از سردترین پایتخت‌های دنیا) درختان پرتقالی کاشته‌اید که میوه نمی‌دهند، می‌توانید خودتان را کتک بزنید یا به آتش بکشید و فریاد بزنید: من باغبان بدی هستم.

یا اینکه درک کنید «اُتاوا» جای مناسبی برای کاشت پرتقال نیست. بجای آن می‌توانید به «کوبا» نقل مکان کنید یا همین‌جا گندم زمستانی بکارید.

ولی خودتان را صرفا به این خاطر که آب و هوا با دانه‌‌ای که شما کاشته‌اید سر سازگاری ندارد، کتک نزنید!

"ست گادین"

‹‹کسانی که ادعا می‌کنند اخلاق‌مدار یا دین‌مدارند، میزان حساسیّتی که از خود در برابر نقض این ارزش‌ها نشان می‌دهند باید با میزان اهمّیّت ارزش نقض شده متناسب باشد. یعنی اگر در برابر نقض یک ارزش درجه چندم از خود واکنش شدیدی نشان دهند، امّا در برابر نقض یک ارزش درجه اول سکوت کنند و هیچ واکنشی از خود نشان ندهند، این نشان می‌دهد که انگیزه آنان در دفاع از ارزش‌های اخلاقی یا دینی انگیزه‌ای ی یا اقتصادی است، نه انگیزه‌ای دینی یا اخلاقی. همچنین است اگر در برابر نقض یک ارزش خاص در دوره‌ای سکوت کنند و در دوره‌ای دیگر به آن اعتراض کنند.

✍مصطفی نصراصفهانی

▫️افرادی که تازه با بازار سهام آشنا می‌شوند سوالشان این است: «چه سهمی بخریم؟»

▫️بعد از اینکه کمی بیشتر تجربه کسب می‌کنند سوالشان کمی دقیق‌تر می‌شود: «چه قیمتی بخریم و چه قیمتی خارج شویم؟»

▫️بعد که شخص با تحلیل کردن کمی آشنا می‌شود و سعی می‌کند خودش فرصت‌ها را کشف کند یکی از سوالات رایج این است: «در ایران تحلیل تکنیکال بهتر جواب می‌دهد یا تحلیل فاندامنتال(بنیادی)؟»

درد مزمن رشد اقتصادی پایین؛ عوامل و راه‌حل‌ها

خروج از رکود و بازگشت به چالش قدیمی 

سعید مسگری/پژوهشگر اقتصادی 

در هفته های اخیر برخی مسئولین خبر از بهبود رشد اقتصادی امسال و حتی احتمال مثبت شدن آن دادند. اگرچه هنوز آمار رسمی از رشد اقتصادی امسال منتشر نشده اما به نظر میرسد عملکرد رشد اقتصادی از آنچه قبلا برآورد می شد بهتر خواهد بود.

حسین سلاح ورزی

اقتصاد ایران شاهد یک کاهش قابل توجه در یارانه تخصیص داده شده به بنزین است؛ اما، این اتفاق که فی حد ذاته می توانست خوب و مثبت باشد به شکلی روی داده و همراه با نشانه هایی است که صاحبنظران اقتصادی و فعالان بخش خصوصی را از اصلاح امور ناامید می کند: 

      میثم هاشم خانی_کارشناس اقتصادی

حتی افزایش یک ریال قیمت بنزین ظالمانه است؛ مگر اینکه دولت ۱۰۰ % درآمد حاصله را به یارانه نقدی اضافه کند

⚪️ اگر دولت بنزین را گران کند و «قسمتی از» درآمدش به خزانه دولت برود، صرف چه می‌شود؟

قاعدتا بذل و بخشش هر چه بیشتر دلار دولتی یا وام‌های هنگفت بدون بهره یا مواد اولیه ارزان در بین نورچشمی ها

⚪️ خلاصه اینکه فروش بنزین و گازوییل و برق و گاز به قیمتی کمتر از یک‌پنجم قیمت افغانستان و پاکستان و هند، قطعا مصداق یارانه  سیاه وتخریب‌گر عدالت و تخریب‌گر کارایی اقتصاد ملی

اما اگر قیمت‌ها را اصلاح کنیم و پول را به خزانه دولت بریزیم، عمدتا خرج انواع دیگری از یارانه سیاه میشود  که چه بسا ضرر بیشتری دارند. 

امیرحسین خالقی

به عنوان یک مدافع اقتصاد بازار که اشتغال دولتی را نه تنها مطلوب نمی داند، بلکه آن را مصیبت تلقی می کند عرض می کنم این حرف البته بیراه نیست و در مواردی رواست، ولی زمانی رئیس قوه مجریه می تواند این را در پشت تریبون بگوید که پیش از آن شرایطی برقرار باشد:

۱. اداره کار و تعزیرات و سازمان حمایت و هزار بوروکرات پرت از اوضاع را به جان کارفرما نینداخته باشد.

در آمریکا صدها هزار گرگ‌ را کشتند تا گوشت بیشتری نصیب انسان شود و در چین میلیون‌ها گنجشک‌ها قربانی شدند تا مردم غله بیشتری بخورند. نتیجه هردو نسل کشی فاجعه بود؛ در آمریکا گوزن‌ها آنقدر زیاد شدند که چیزی نماند تا این کشور را به بیابانی تبدیل کنند و در چین، جمعیت ات به قدری فزونی یافت که حتی ریشه غلات را هم خوردند.

دخالت‌های دولت در اقتصاد دست کمی از به هم ریختن تعادل در چرخه طبیعت ندارد. 

تمداران این حق را برای خود قائلند که در همه امور اقتصاد دخالت کنند. آنها بازار را سرکوب می‌کنند، قیمت‌ها را به بند می‌کشند، فضای رقابت را به هم می‌ریزند و تعادل‌ را از اقتصاد می‌گیرند. آنها گمان می‌کنند بازار، قیمت و رقابت، گرگ‌هایی هستند که باید کشته شوند تا عدالت به نفع افراد کم‌درآمد برقرار شود اما از این نکته غافلند که با این کشتارها در واقع تعادل‌های اقتصاد را به هم زده و زیان‌هایی به جامعه تحمیل کرده‌اند که در طول دهه‌های گذشته منجر به شکل‌گیری ابرچالش‌های اقتصاد ایران شده است./مجله 

تجارت فردا

استدلالی اقتصادی در دفاع از آزادی: 

خلق ثروت بدون ایجاد هزینه برای دیگران

ایمون باتلر

 عده‌ای از مردم تصوّر می‌کنند که جز به ضرر و هزینه‌ی دیگران هیچ‌کس نمی‌تواند به مال و ثروتی برسد. چنین تصوّری عاری از حقیقت است، زیرا اقتصاد آزاد نه‌تنها دارایی و ثروت را عملاً خلق می‌کند (یعنی ثروتی را که وجود نداشته به وجود می‌آورد) بلکه بر ارزش ثروت و دارایی‌های موجود نیز میافزاید.

نسبت تگذاری و تخلف از آن در گفت‌وگوی تجارت فردا با امیرحسین خالقی

نقل از جان لاک بزرگ است که وقتی قانون به انتها برسد، جباریت آغاز می‌شود. 

کمتر کسی است که با این گفته مشکلی داشته باشد، اما اینکه قانون خوب چیست و شیوه تدوین آن چگونه است پرسشی گشوده در حقوق و ت است. در ایران قضیه پیچیده‌تر هم هست. 

https://article.tebyan.net/469451 

     دوستان لطفا روی لینک کلیک کنین و بعداز مطالعه مقاله 

     این دوست مون نظرتون رو برام کامنت کنین.⁦⊙﹏⊙⁩

                        موضع من کاملا در پستهای قبلی مشخصه:

        تسویه فرارمالیاتی ارجح بر بالا بردن سه برابری قیمت بنزین است 

        و هر عواقب بی توجهی به این موضوع برعهده تصمیم گیران

         هستش و با تجربه بین المللی در زمینه تسویه فرارمالیاتی

          هم اثبات شده که هم بسیاری مشکلات رفع شده و هم باعث 

         تثبیت نظام مالیاتی دولتها شده و خلع سنگین بوجود آمده از 

         اعتماد عمومی را پر کرده .

فرشید شکرخدایی:

روش جدید حذف بخش خصوصی در فعالیت های دانش بنیان توسط نهادهای شبه دولتی و انحصارگرا:

سالهاست می دانیم که در فعالیت هایی که به دانش و تحلیل داده و مدلسازی احتیاج دارد ، توان علمی و دانش فنی حرف نخست را می زند ، و سرمایه اولیه لازم برای کسانی که این دانش را دارند مبنایی برای شروع فعالیت نیست ،اقتصاد دانش بنیان بر اساس سرمایه جلو نمی رود و براساس خلاقیت و نوآوری و استفاده بهتر از منابع محدود پیش می رود و راه خویش را باز می کند . سالهاست در کشور در مورد توسعه اقتصاد دانش بنیان می شنویم و همگان بر وم توسعه آنها باور دارند ، ولی در عمل مسیر بگونه ای دیگر است ، موج جدید مجوزهای کسب وکار رویکرد جدیدی را رونمایی کرده است ، سرمایه ثبت شده بالا به عنوان پیشنیاز اخذ مجوز رونمایی شده است ، مانع بزرگ ایجاد کسب و کار درحال تولد است ! 

پدرام سلطانی

ناامیدی در کشور گسترده شده و روندی فزاینده به خود گرفته است. در این هوای ابری که ابرهایش هر دم تیره تر می گردند و غرش رعد گاهگاهی به گوشهای رهگذران نگران و هراسان از گرفتن رگبار می رسد، باید پرسید: به چه امیدوار باشیم؟ 

❇️ من باور دارم که به یک چیز باید امیدوار بمانیم؛ به بالندگی باورها و آگاهی روزافزون ایرانی. ایرانی امروز با دیروز چه تفاوتی یافته است؟

✅ ایرانی، امروز روادارتر از گذشته شده است، او دگربودن دیگران را بیشتر می فهمد و از جفایی که در این سالها بر اقلیتها رفته درس گرفته است.

محمد فاضلی

✅ داستان‌های گالیور نام مجموعه‌ انیمیشنی است که در سال 1968 بر اساس رمانی از جاناتان سوئیفت ساخته شده و در ایران دهه 1360 پخش شد. «گِلام» شاید مشهورترین شخصیت این مجموعه باشد. آدمی کوچک از شهر لی‌لی‌پوت با صداپیشگی شهاب عسگری که هنوز تکه کلام «من می‌دونم ما موفق نمی‌شیم» یا «من می‌دونم کارمون تمومه» او در ذهن ایرانیان بسیاری به یادگار مانده است. 

✅ مجموعه انیمیشن «کاپیتان سوباسا اُزارا» که در ایران با عنوان فوتبالیست‌ها پخش شد، محصول 1981 ژاپن است. این مجموعه داستان نوجوانی به نام سوباسا است که در کنار دیگر نواجوانانی نظیر «واکی بایاشی» (دروازه‌بان افسانه‌ای مجموعه) و «کوجیرو یوگا» رقیب سوباسا که در نسخه ایرانی انیمیشن نام او را «کاکرو» نهاده‌اند، و دیگرانی نظیر «تارو میساکی» بالاخره قهرمان جام جهانی جوانان می‌شوند. 

باید به یاد داشت که «دانش»، « #خرد» نیست و نمی تواند باشد. دانش علیه خرد است و مانع بیداری خرد می شود. دانش، سکه ای تقلبی است؛ ‌تظاهر می کند که می داند. در حالیکه هیچ چیز نمی داند؛‌ ولی می تواند انسان را فریب دهد.

این موضوع چنان ظریف و نهان است که اگر فرد واقعا هوشمند نباشد، ‌نمی تواند حقیقت آن را تشخیص دهد. در عین حال،‌ این فریب بسیار ریشه دار است و از دوران کودکی٬ ‌در ما شرطی شده است.

 نئولیبرالیسم با افزایش نابرابری های اقتصادی، موجب کاهش چشمگیر اعتماد به دموکراسی و نخبگان ی شده است.

    جوزف استیگلیتز

استاد دانشگاه کلمبیا و برنده نوبل اقتصاد

✅برای حدودا ۴۰ سال، نخبگان در کشورهای ثروتمند و فقیر به نحو مشابهی وعده می دادند که ت های نولیبرال منجر به رشد شتابان اقتصادی می شود و مزایای آن از طبقات بالا جامعه به طبقات پایین نیز منتقل می شود. به طوری که هر فردی (از جمله فقیرترین افراد)، شاهد بهبود وضعیت خود خواهد بود. اکنون که شواهد و مدارک، حاضر و آماده هستند آیا شگفت انگیز نیست که شاهدیم اعتماد به نخبگان (مسوولان ی و اقتصادی) و دموکراسی به نحو چشمگیری کاهش یافته است؟ 

✍ میثم هاشم خانی

⚪️ با وجود مخالفت‌های مکتوب و منتشرشده نگارنده با بخش بزرگی از ت‌های دولت آقای ‌نژاد، قاطعانه معتقدم که اصل ایده «یارانه نقدی» یکی از صحیح‌ترین ت‌گذاری‌های اقتصادی کشور در ۵۰ سال اخیر بوده است. هر چند که بعد از ارائه این ایده صحیح و منطقی، متاسفانه فرایند اجرایی آن تا به امروز به قدری بد بوده که محبوبیت آن روز به روز کم و کمتر شده است.

⚪️ درباره دفاع از اصل ایده «یارانه نقدی»، باید به دو سوال کلیدی پاسخ دهیم:

اول) میانگین کیفیت عملکرد اقتصادی در دولت‌های مختلف ۵۰ سال اخیر، چقدر متفاوت بوده است؟ به‌طور میانگین دولت‌ها بهتر پول نفت را خرج می‌کنند یا مردم؟

      محمد معینی

✅1) دکتر حسین بشیریه در مقاله‌ای با عنوان «زمینه های ی و اجتماعی فروپاشی رژیم های غیردمکراتیک و گذار آنها به دمکراسی» که در کتاب «گذار به دمکراسی – دفتر نخست» (نشر نگاه معاصر) منتشر شده، با تقسیم این زمینه‌ها به دو دسته اصلی «زمینه‌ها و بحران‌های مربوط به دولت و ساختار دولتی» و «زمینه‌ها و بحران‌های مربوط به جامعه و نظام اجتماعی»، به بررسی عوامل موثر در هر کدام از این دو دسته می‌پردازد. 

✍ مجید یونسیان، رومه‌نگار و تحلیلگر ی

 دولت در شرایطی تصمیم به افزایش قیمت بنزین گرفت که زمان و شرایط اجتماعی و ی مناسب چنین شوکی نبود و پیامدهایش گریبانگیر کل کشور خواهد شد. 

 همانطور که نسنجیده و بی‌برنامه دلار چهارهزار و دویست تومانی را به اقتصادی تحمیل کردند که همانند ماشین بی‌راننده‌ای در سراشیبی بود که نه ترمز درست و حسابی داشت و نه چشم‌انداز جاده‌ای هموار؛ نتیجه آن‌هم بر همگان روشن است.

✍️ پرویز گیلانی

تلقی عمومی این است که آدم‌های خیرخواه کلید حل مشکلات هستند و اگر منابع کشور به تمداران پاک و عاری از انگیزه سودجویی سپرده شود، به بهترین شکل تخصیص داده خواهد شد. اما در اقتصاد ی اصل بر این است که تمدار اصولاً نمی‌تواند خیرخواه باشد و هیچ دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم انتخاب‌های او مبتنی بر خیرخواهی برای همه جامعه است. تگذار هم مثل همه انسان‌ها و گروه‌های اجتماعی اهداف و منافع خودش را دارد و به انگیزه‌ها و سازوکارهای انگیزشی واکنش نشان می‌دهد. بنابراین اگر می‌خواهیم ببینم تگذار چگونه یک گزینه را انتخاب و گزینه دیگر را رد می‌کند باید به انگیزه‌های او توجه کنیم.

مثلاً برای فرآیند اصلاح قیمت انرژی که یکی از مصادیق شکست تگذاری در کشور ما قلمداد می‌شود هیچ‌گاه به صورت اصولی چاره‌ای اندیشیده نشده و باید ببینیم تگذار چرا گزینه «اصلاح بازار انرژی» را رد و هزینه گزافی می‌کند تا قیمت آن را به صورت دستوری پایین نگه دارد. 

          دکتر مسعود نیلی 

ما در عرصه ت‌گذاری ظرف چند دهه گذشته یک راهبرد مشخص را مبنا قرار دادیم که آن را «ایدئولوژی ت‌گذاری» نامگذاری می‌کنیم. این ایدئولوژی به نحوی بوده که از بیرون بازخورد نمی‌گرفته، انعطاف‌پذیر نبوده و روی خطوط راهبردی خود تاکید دارد. 

مطمئنم که یکی از ریشه‌های معضلات کنونی اصرار ت‌گذار به پایبندی به این استراتژی مخرب بوده است. این رویکرد ت‌گذاری در سیر زمان نطفه دامنه گسترده‌ای از عدم تعادل‌ها را در اقتصاد کاشته است؛ عدم تعادل‌هایی که اکنون حجم آنها غیرقابل تحمل شده و امروزه دیگر به جز ابر چالش نمی‌توان نامی بر آنها گذاشت. 

                امیرحسین خالقی 

            توصیه مرد بزرگ!

دنبال دموکراسی و مشارکت ی و "حکمرانی خوب" هستید، بیش و پیش از هرچیز پی توسعه اقتصادی باشید. توسعه اقتصادی بیش از هر عاملی راه را برای گذار بر دموکراسی باز می کند. بدون توسعه اقتصادی با صرف ت ورزی، دموکراسی خواهی جهدی است بی حاصل!

Seymour martin lipset    

مسئله اصلی توسعه اقتصادی و رشد "طبقه متوسط" است نه دموکراسی خواهی، اما یادمان نرود خود چرخش به سمت توسعه اقتصادی یک تصمیم ی بزرگ است برای کشورهایی امثال ما!

      امیرحسین خالقی

۱. اعتراض های اخیر فقط اقتصادی است.

افزایش قیمت سوخت تنها جرقه اعتراض هاست، نه علت آن. یک اشتباه رایج وجود دارد که همه چیز به اقتصاد و افزایش قیمت سوخت تقلیل داده می شود، این پیش فرض به کل خطاست، شلوغی در خیابان بیش از اینکه دلیل اقتصادی داشته باشد، دلیل ی دارد. اعتراض کور در کف خیابان نشانه به بن بست رسیدن ت است، این هم یعنی ت ورزی به شکل کنونی کارکرد خود را از دست داده است. کار اهالی ت گفتگو و یارگیری از گروه های مختلف شهروندان و آماده کردن آنها برای تغییرات درست است، وقتی گروه های ی در انجام این نقش خود ناتوان بمانند، بدیهی است که نیتی خود را کف خیابان نشان می دهد. بعید است اعتراض ها و آشوب های کنونی بالا بگیرد، به احتمال زیاد به زودی فرو خواهد نشست، ولی بدون پروژه موجه ی دوباره باید منتظر رویدادهای مشابه بود. تدوین یک پروژه ی مناسب از نان شب هم برای اهالی ت ایران واجب تر است، ولی متاسفانه حتی نشانه هایی از آن هم در افق دیده نمی شود. 

      دکتر شهرام معینی

دکتر شهرام معینی، یادداشتی درخشان نوشته است با عنوان چرا کسی به حرف منتقدان اقتصادی گوش نمی کند (متاسفانه نمی دانم جایی بیرون فضای مجازی چاپ شده است یا خیر) از آن نوشته چند نکته اساسی دریافت می شود. او معتقد است مشکل اساسی ایران، مسئله رشد و سرمایه گذاری است که تاکید هرروزه بر آن برای توسعه ایران ضروری است:

۱. سرمایه با پول تفاوت دارد. با "چاپ" بیشتر پول سرمایه بیشتر حاصل نمی شود.

خاطراتی از ابهیجیت بنرجی (یکی از برندگان نوبل اقتصاد امسال):

       امیر کرمانی دانشیار دانشگاه برکلی 

در طول دوران دکترا، درس اقتصاد کلان توسعه بنرجی یکی از بهترین درس‌هایی بود که داشتم. موضوع اصلی آن درس بررسی مدل‌های اقتصاد کلان و ت‌های بهینه توسعه‌ای در شرایطی که بازار کالا، بازارهای مالی و بازار کار دچار اعوجاج هستند بود. 

دلیل وجود قوانین و مقررات عموما تغییر رفتار مردم است. مثلا جریمه رانندگی برای سرعت بالا را در نظر بگیرید. یک دیدگاه این است که جریمه رانندگی نوعی مالیات است با هدف درآمدزایی برای دولت، اما عملا دولت راه های دیگری برای دریافت پول دارد، بنابراین دلیل وجود این نوع جریمه تغییر رفتار مردم به رانندگی آهسته تر است.

حال میتوان این دیدگاه را توسعه داده و به کل سیستم قانونی بعنوان روش هایی برای تنظیم رفتار مردم نگاه کرد، خصوصا با این هدف که اگر من دست به اقدامی بزنم که برای شما هزینه زا باشد، مسئولیت آن هزینه ها بر دوش من باشد. 

علم اقتصاد رفتار انسان های منطقی در واکنش به انگیزه ها را مطالعه می کند. بنابراین اگر بخواهیم به دستگاه قانونی به شکل مجموعه ای از انگیزه ها برای تغییر رفتار انسان ها نگاه کنیم، طبیعی ترین روش استفاده از اقتصاد خواهد بود و تلاش برای درک اینکه تاثیر یک قانون بخصوص چه خواهد بود. 

یک مثال خوب برای درک بهتر موضوع تصور یک دستگاه قانونی است که در آن بالاترین مجازات حبس ابد باشد. حال کسی می گوید که بنظر من سرقت مسلحانه جنایت بزرگی است و باید مرتکبان را به حبس ابد محکوم کنیم. حال یک فیلسوف حقوقی خواهد پرسید آیا این مجازات منصفانه است؟ یک استاد حقوق خواهد پرسید که آیا این مجازات بیش از حد تند و بیرحمانه نیست؟ ولی اقتصاددان خواهد گفت آیا واقعا میخواهید که سارقین مسلح قربانیان خود را به قتل برسانند؟

زیرا وقتی که مجازات سرقت مسلحانه، و مجازات سرقت مسلحانه بعلاوه قتل هر دو یکی باشد، پس مجازات اضافی بابت قتل صفر است، خصوصا که با کشتن قربانیان، احتمال اینکه آنها بعدا شما را شناسایی کنند نخواهد بود، بنابراین سارقین مسلح انگیزه قوی برای به قتل رساندن قربانیان خود خواهند داشت. تحلیل اقتصادی به ما کمک می کند بدانیم عواقب یک قانون می تواند بسیار متفاوت از آنچه باشد که در ذهن داریم.

یک دیدگاه دیگر در مورد مبنای قانون از منظر عدالت است. ما مشخصا حس شهودی از اینکه عدالت چیست داریم، و اتفاقا در بسیاری مواقع آن شهود ما از مفهوم عدالت با آنالیز اقتصادی قانون همخوانی دارد (که ممکن است نتیجه تبدیل شدن آنالیزهای اقتصادی منطقی بمرور زمان به هنجارهای اجتماعی و در نهایت تشکیل حس اخلاقی باشد)، اما عملا ما هیچ تئوری اخلاقی قوی و قابل توافق عمومی نداریم که بتواند به سوالات واقعی ما که بر سر آن ها اختلاف وجود دارد در این حوزه پاسخ دهد. 

حال هدف آنالیز اقتصادی قانون هم درک و هم تغییر آن است. با توجه به پیچیدگی زیاد دستگاه قانونی، ما مطمئن نیستیم که هدف تک تک قوانین چیست، اما وقتی از این ابزار تحلیل اقتصادی استفاده کنیم، بهتر می توانیم انگیزه قانون گذار را درک نماییم، و در عین حال قادر خواهیم بود بگوییم چه قوانینی واقعا ما را به نتایج مطلوب نمیرسانند و باید تغییر کنند. 

دیوید فریدمن - استاد اقتصاد و حقوق در دانشگاه سانتا کلارا

       امیرحسین خالقی

"تفاوت است میان آنکه با مردم برابر رفتار کنیم با اینکه تلاش کنیم آنها را برابر سازیم". (هایک)

برابری البته واژه دلفریبی است، ولی اینکه آدم ها با هم برابرند یا باید برابر باشند، دقیقا یعنی چه؟ همه یک شکل بپوشند و بخورند و زندگی کنند و آموزش ببینند و .؟ 

به نظر نمی رسد دلپذیر و حتی ممکن باشد که جامعه انسانی را به کلونی ات بدل کنیم! تقسیم کار چه می شود؟ تنوع "ذاتی" انسان ها از حیث استعدادها و احتیاج ها را چه کنیم؟

ایران در سال ۲۰۱۹ رتبه نود و نهم را در شاخص رقابت‌پذیری جهانی به خود اختصاص داده که جایگاه آن نسبت به سال ۲۰۱۸ میلادی، ۱۰ پله تضعیف شده است. در میان ارکان اصلی دوازده‌گانه این شاخص، بهترین رتبه ایران متعلق به رکن اصلی اندازه بازار و بدترین رتبه ایران متعلق به رکن بازار کار بوده است. معاونت بررسی‌های اقتصادی اتاق بازرگانی تهران طی گزارشی به بررسی جایگاه ایران در میان این ارکان و مولفه‌های آن پرداخته است.

فهم توسعه و کاهش فقر 

(از منظر نوبلیست‌های سال ۲۰۱۹)

مهمترین یافته برندگان نوبل اقتصاد سال ۲۰۱۹ این بود که یک تئوری خوب ممکن است برای کشف مکانیسم‌های احتمالی فقر و راه‌های موثر مبارزه با آن بسیار مهم باشد. اما برای هدایت ت کافی نیست. 

در حالی که تئوری می‌تواند انگیزه‌های خاصی را مشخص کند اما قدرتمند بودن راهکارها در عمل را بیان نمی‌کند. به عبارتی آنها به این یافته رسیدند که در راستای کاهش فقر یک راه کلی وجود ندارد بلکه باید با استفاده از آزمایش‌های میدانی با استفاده از گروه‌های کنترل شده تصادفی به بررسی هر یک از عوامل پرداخت.

گزارش جدید سهولت انجام کسب و کار بانک جهانی 

(Doing Business 2020)

بر اساس آخرین گزارش سهولت انجام کسب و کار بانک جهانی (DB 2020)که توسط بخش کسب و کار بانک جهانی منتشر شد، نمره سهولت کسب وکار امسال ایران با بهبود ۱.۵ واحدی به ۵۸.۵ افزایش یافته است و با یک رتبه صعود در رده ۱۲۷ در میان ۱۹۰ کشور قرار گرفته است. 

پاسخ های متنوعی به این سوال میشود داد: از عوامل ساختاری تا عاملیت. اما از منظر عاملان ی و اجرایی و نه ساختار به این سوال پاسخ می دهیم. بدلیل کیفیت پایین نهادی-ساختاری، عاملان در کشورهای توسعه نیافته مهم تر هستند

پاسخ در ترکیب سنی کابینه است. نه اینکه از جوان گرایی بخواهم دفاع کنم، نه. صرفا تحلیل میکنم چرا کل ساختار اجرایی کشور در گل گیر کرده است. اما چرا با وزرای جوان و بی تجربه دهه شصت توانستیم دوران سخت جنگ را آنهم در اولین سالهای یک انقلاب را پشت سربگذاریم اما با وزرای باتجربه فعلی نمی توانیم؟

گزارش ۲۰۱۹ مجمع جهانی اقتصاد نشان می‌دهد ایران با ۱۰رتبه تنزل رتبه نسبت به سال گذشته میلادی، وضعیت نامناسب‌تری در شاخص رقابت‌پذیری جهانی پیدا کرده است. ارزیابی ارکان اصلی این شاخص حاکی از آن است که بهترین رتبه ایران به رکن اصلی اندازه بازار و بدترین رتبه ایران متعلق به رکن بازار کار است. ارتقای سطح رقابت‌پذیری اقتصادها، عامل کلیدی در بهبود سطح استاندارد زندگی جوامع معرفی شده است. بر این اساس به منظور تغییر جایگاه ایران در لیگ جهانی، در ۱۵مولفه فرآیند فتح قله رقابت مورد بررسی قرار گرفته است.

مولفه اول؛ تعرفه‌های تجاری (میانگین موزون نرخ تعرفه): براساس آخرین گزارش رقابت‌پذیری جهانی، ایران در این مولفه رتبه ۱۴۱ را در اختیار دارد. میانگین موزون نرخ تعرفه ایران حدود ۲۷ درصد درج شده و به لحاظ این مولفه در پایین‌ترین جایگاه در میان ۱۴۱ کشور جهان قرار گرفته است. به‌نظر می‌رسد چنانچه نرخ تعرفه‌های تجاری ایران به متوسط نرخ تعرفه جهان (حدود ۵/ ۸ درصد) نزدیک شود، رتبه ایران در این مولفه می‌تواند بهبود یابد و در جایگاه ۹۶ قرار گیرد.

                       علی سرزعیم _ تحلیلگر اقتصادی

اول؛من احتمالا مفصل‌ترین کتاب در نقد ت‌های دولت‌های محمود ‌نژاد را با عنوان «پوپولیسم ایرانی» نوشته‌ام. سر سازگاری با پوپولیست‌ها ندارم اما در همان کتاب نوشتم که ت پرداخت نقدی ایده درستی بود که محمود ‌نژاد به یکی از بدترین شکل‌های ممکن اجرا کرد، اما همان اجرای نصفه-نیمه و بد نیز بعداً نشان داد که تا اندازه‌ای در کاهش فقر و کاهش نابرابری مؤثر بوده است.

دوم؛ اقتصاد ایران بیمار است و ت‌های گذشته بر شدت بیماری افزوده‌اند. جراحی ناگزیر شده است، اما جراحی باید بر بستر یک بسته تی منسجم صورت گیرد که اصلاح قیمت‌ حامل‌ها را هم شامل می‌شود.

سوم؛ افزایش قیمت بنزین به روشی که انجام شد، بهترین طرح افزایش قیمت و بازتوزیع منابع نیست. روش‌های بسیار بهتری نیز وجود داشت ولی اکنون باید به ت فعلی پرداخت.  

              علی سرزعیم _ تحلیلگر اقتصادی

⭕️از وقتی تحریم‌ها دوباره بازگشت دو اتفاق در اقتصاد ایران رقم خورد. اول آنکه تورم دوباره بالا رفت و دوم آنکه رشد اقتصادی منفی شد. 

تورم یعنی قیمت‌ها بالا می‌رود و اگر افراد نتوانند درآمدهایشان را به همان نسبت تعدیل کنند قدرت خریدشان افت می‌کند. طبیعتا در جامعه طیفی از افراد وجود دارد:

1) کسانی که به خوبی می‌توانند درآمدهایشان را با تورم تعدیل کنند یعنی اگر تورم 30 درصد است، درآمدهایشان نیز 30 درصد افزوده می‌شود، 

2)کسانی که نسبتا می‌توانند درآمدهایشان را با تورم تعدیل کنند، منظور از نسبتا یعنی اینکه اگر تورم 30 درصد است آنها رشد دستمزد به اندازه 20 درصد داشته باشند یعنی افت قدرت خرید به اندازه 10 درصد داشته باشند،  

3) و کسانی که نمی‌توانند چنین تعدیلی را انجام دهند؛ یعنی اگر شغل و درآمد آنها ثابت بماند قدرت خریدشان 30 درصد افت می‌کند. 

محمد فاضلی– عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی

✅ خدا کند شما با احساس تلخ «بی‌شرفی» (شاید شما واژه بهتری داشته باشید) دست به یقه نشده باشید، اما خودم با این ناخرسندی درگیر شده‌ام (گاه به گاه) و هم کسانی را دیده‌ام که مستقیم به این احساس اشاره می‌کنند یا عباراتی برای توصیف احوالات روحی‌شان به‌کار می‌برند که بیانی دیگر از همین احساس و رنج اخلاقی ناشی از آن است. چرا چنین می‌شود؟

✅ انسان موجود اجتماعی است و حس اخلاقی بودن ما تا اندازه‌ای از مشارکت داشتن در رقم زدن زندگی بهتر برای دیگران ناشی می‌شود. حس بهتری پیدا می‌کنیم وقتی با دیگران مشارکت می‌کنیم تا خیری بیافرینیم. وجدان اخلاقی ما اغلب وقتی آسودگی را احساس می‌کند که اطمینان داریم به اندازه کافی نسبت به دیگران احساس مسئولیت و اقدام مناسب انجام داده‌ایم. 

▫️چگونه یک دولت اقتدارگرا پا به عرصه اصلاح و توسعه اقتصادی گذاشت؟

✍️ مسعود خوانساری، رئیس اتاق بازرگانی تهران

چین کشوری توسعه‌یافته و در حرکتی شتابان به سمت نرخ فقر صفر و رشد اقتصادی باثبات و پایدار است. آنها در تمامی حوزه‌های اقتصادی و فرهنگی به نقطه مطلوب تولید رسیده‌اند. سرمایه‌گذاری‌ خارجی از ۲۰۱۲ تاکنون به بیش از ۲ هزار و ۲۰۰ میلیارد دلار می‌رسد و البته که سهم ایران از این حجم از سرمایه بسیار ناچیز است.

               امیرحسین خالقی

"تهی‌دستان و حاشیه‌نشینان از فرایند مبارزات انقلابی دور بوده‌اند. آصف بیات با مطالعۀ گزارش‌های رومه‌های عمدۀ کشور، ترکیب شرکت‌کنندگان در تظاهرات روزانه، اعتصاب‌ها و ناآرامی‌ها را مشخص می‌کند و نشان می‌دهد که معلمان، دانشجویان، حقوق‌دانان، پرستاران، ان، ن، اصناف و اتحادیه‌های کارگری جمعیت عمدۀ اعتراض‌ها را شکل می‌دادند و به‌سختی اثری از حاشیه‌نشینان در این اعتراض‌ها دیده می‌شود. بیات با رجوع به آمار کشته‌شدگان درگیری‌های خیابانی سال‌های ۵۶ و۵۷ نشان می‌دهد که فقط ۱ درصد این کشته‌شدگان از میان آلونک‌نشینان هستند و بالاترین آمار کشته متعلق به صنعتگران، مغازه‌داران، دانشجویان و … است.

⬅️آیا تغییر و اصلاح در ساخت و بافت جوامع به‌دست نخبگان و از بالا انجام می‌شود یا بر اثر تحول در زمینه و بستر اجتماعی و از پایین؟

در دو سده‌ی اخیر برخی‌از نخبگان ی ایران می‌خواسته‌اند در ساخت و بافت جامعه‌ای که بر صدر آن قرار می‌گرفته‌اند اصلاحاتی بکنند و تغییراتی دهند. گرچه اینان در وجدان تاریخی توفیقاتی به‌دست آوردند و نامشان به‌نیکی بر صفحه‌ی روزگار برجا ماند اما خود قربانی خواست‌ها و بستر نامساعد اجتماعی شدند. نمونه‌ی بارز آن میرزاتقی‌خان امیرکبیر است و پیش‌از او میرزا ابوالقاسم‌خان قائم‌مقام و پس‌از او دکتر محمد مصدق. این سه‌تن نه در خواست و اراده تنها بودند و نه در نتیجه‌ای که عایدشان شد.

در این کتاب عوامل و عوارض درونی و بیرونی و روشهای بیرون‌رانده‌شدن اینان از گود بررسی و سعی شده است عوامل و موانع توسعه‌ی ی و اجتماعی ایران شناخته شود. 

برگرفته از کتاب

 جامعه شناسی نخبه کشی/علی رضاقلی

دکتر مسعود نیلی امروز در گفت‌وگویی، اامات باورپذیری اصلاحات اقتصادی را تبیین کرده است. برخی از نکات مهم این گفت‌وگو:

شخصاً با توجه به تجارب خود در نظام تصمیم‌گیری، معتقدم زمانی اصلاح اقتصادی باورپذیر می‌شود که قبل از آن گفته باشیم که اشتباه ما چه بوده است. اگر نگوییم اشتباه کرده‌ایم و آن اشتباه به‌صورت دقیق چه بوده است اصلاح ‏، معنای واقعی خود را از دست می‌دهد. 

بررسی تجربه جهانی در اصلاح ساختارهای اقتصاد نشان می‌دهد که بسیاری از کشورهایی که اصلاحات انجام داده‌اند مانند اروپای شرقی همان مسئولانی نبوده‌اند که مشکلات را ایجاد کرده بودند. البته چین به نوعی یکی از استثنائاتی است که همان هیأت حاکمه که مشکلات را ایجاد کرده بود پس از سال‌ها دست به اصلاحات اقتصادی زد. مسئولان این کشور در آستانه اجرای اصلاحات اقتصادی به صراحت به مردم اعلام کردند که چه اشتباهاتی مرتکب شده‌اند و قرار است روند چگونه اصلاح و دیگر تکرار نشود. اما در کشور ما ت‌های کلی اصل 44 قانون اساسی در واقع تصحیح اشتباهی بود که دراصل 44 مرتکب شده بودیم، اما به صراحت اعلام نکردیم که مسیر گذشته اشتباه بود و با قانونگذاری جدید آن را اصلاح کرده‌ایم. با این روش اصلاح باورپذیر نمی‌شود.

زیرساخت اجتماعی این اصلاحات این است که با مردم گفت‌و‌گو کنیم. نه به‌صورت شعاری بلکه واقعی و شفاف مشکلات و اشتباهات را توضیح دهیم که ما - نه به‌معنای این دولت بلکه نهاد دولت – در دهه‌های گذشته اشتباهات زیادی را مرتکب شده‌ایم و برای مثال از میان 10 اشتباه قرار است که دو مورد آن اصلاح شود و مهمتر از آن تأکید شود که دیگر این اشتباهات تکرار نمی‌شود. باید این موضع بارها تکرارو ثبت شود تا بعد از اینکه شرایط تغییر کرد به قول معروف «فیلمان یاد هندوستان نکند».

رومه ایران

                 امیر کرمانی، دانشیار دانشگاه برکلی

۱- اولین زشتی ما که در این دو هفته خودش را به طور کامل نمایان کرد، نظام مسئولیت‌ها و حقوق و وظایف ما بود. 

نظامی که در آن به گاه تصمیمات سخت افراد از نقش خود در اتخاذ آن تصمیم شانه خالی می‌کنند و با ادعای واگذاری تصمیمی به فلان وزیر و فلان فرد، و یا عدم موافقت (قلبی) شان با آن تصمیم، دامن خود را مبرا از هزینه‌ی اشتباهشان می‌دانند. قطعا تا روزی که معلوم نشود بالاخره در کشور چه کسی مسئول چه کاری هست، و متناسب با آن نظام حقوق و مسئولیت‌های ما بازتعریف نشود، این زشتی ما هر روز خودش را نمایان‌تر می‌کند.

           آزاد ارمکی 

چشم انداز آینده را "نه مبهم میداند و نه به سمت ناکجاآباد"

 وی می‌گوید: «در شرایط کنونی صدای فغان، ناله، شیون و اعتراض از جامعه شنیده می‌شود. این وضعیت نشان می‌دهد که جامعه در حال هزینه دادن است.»

 ارمکی معتقد است: «کسی که در حال حرکت است نفس‌نفس می‌زند. جامعه‌ای که در حال تغییر است، باید هزینه این تغییر را هم بپذیرد.»

او می‌گوید، جامعه ایران به شکل "#هیولا" درآمده است که «بیشتر دگردیسی است تا هیولای اعمال سلطه و قدرت.»

آزاد ارمکی نسل جدید را "نه لمپن، نه بی‌دین و نه ایده‌آل‌گرا" بلکه "#واقع‌گرا" میداند. سوال مهم نسل جدید از نظر این جامعه شناس این است که

 "زندگی من چه شد؟ "

✅"ساختارهای ی ناگزیر به تبعیت از تغییرات اجتماعی خواهند بود"

او می‌گوید: «صدای خرد شدن ساحت‌های سنتی در جامعه ایرانی شنیده می‌شود. هنگامی که این ساحت‌ها در جامعه خرد شد، دیگر رادیکالیسمی که شلاق بزند، وجود ندارد. در چنین شرایطی چاره‌ای جز توجه به مطالبات اجتماعی وجود نخواهد داشت. اینجاست که می‌توان نسبت به دموکراسی و تقویت نهادهای مدنی امیدوار بود.»

او معتقد است، جمهوری اسلامی به این نتیجه رسیده که بخش‌هایی از نظام ناکارآمد هستند و تلاش می‌کند آلترناتیوش را در خودش پیدا کند. 

به اعتقاد او این جست‌وجو نیز بدون خونریزی و خشونت رخ می‌دهد.

آزاد ارمکی می‌گوید: «دلیل آن نیز این است که جامعه همواره در حال تغییر بوده است. تفاوت در اینجاست که این تغییرات از شکل پنهان خود خارج شده و در سطح جامعه آشکار شده است. 

در چنین شرایطی ساختارهای ی ناگزیر به تبعیت از تغییرات اجتماعی خواهند بود و امر ی تحت تاثیر امر اجتماعی قرار خواهد گرفت.»

مولفه دهم؛ هزینه تعدیل نیروی کار (براساس هفته‌های دریافت حقوق): رتبه ایران در این مولفه ۱۰۵ است. چنانچه ایران بتواند هزینه‌های تعدیل نیروی کار خود را کاهش داده و به متوسط جهان (۳/ ۱۹) نزدیک شود، رتبه ایران در این مولفه می‌تواند به هشتادونهم جهان بهبود یابد.

                                    تفاوت بودجه توسعه ای با بودجه پوپولیستی

               محمدرضا منجذب                                                                                                                                                                                                                                                  

                                                                                               ❄️ در بودجه توسعه ای گفته میشود این یک برنامه کوتاه مدت یک ساله در راستای برنام میان مدت 5 ساله و در راستای برنامه توسعه بلندمدت 50 ساله است. در بودجه پوپولیستی گفته میشود در این بودجه یارانه سال بعد در نظر گرفته شده است.

❄️ در بودجه توسعه ای میگوییم رشد اقتصادی سال بعد این عدد است و در راستای برنامه بلند مدت توسعه است. در بودجه پوپولیستی میگوییم امسال تمامی دستگاه های معاف از مالیات معرفی شده اند (و نگاهی کوتاه مدت داریم).

محمد فاضلی – عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی

✅ آن‌قدر فرصت برای فکر کردن، بعد از شورش‌های بنزین، داشته‌ام که آن‌چه می‌نویسم نه از سر عصبانیت باشد و نه موج‌سواری تلقی شود؛ از سر دردمندی برای ایران و مردمی است که آرزو دارند، انسانی، مسالمت‌آمیز و در خور شأن نام تاریخی ایران زندگی کنند.

✅ یکم. توسعه‌نیافتگی تاریخی (فراتر از عمر ج.ا.ا)، ناکارآمدی حکمرانی اقتصادی که مسبب فساد، بی‌اعتمادی و بالاخص نابرابری شده، به علاوه فشارهای بین‌المللی ناشی از ت خارجی پرتنش، اکثریت قاطع جامعه را ناراضی و سرخورده کرده است.

                امیرحسین خالقی

۱. با رومه ها و جراید مصاحبه و از وضع بد فعلی و بخور بخورها ناله کنید. پیشنهاد می شود در این مرحله حسابی گرد و خاک کنید، یادتان باشد رقیب زیاد دارید. حضور در تلویزیون هرچند ساده نیست به شما کمک زیادی خواهد کرد.

۲. یک صفحه اینستاگرام درست کنید و هر روز عکس های فقرا و ندارها را در آن به اشتراک بگذارید. برای عکس ها از عنوان هایی مانند "چرا؟" و "بی عدالتی تا کی؟" زیاد استفاده کنید.

۳. از واژه های "عدالت اجتماعی" و حق زمین مانده" . زیاد استفاده کنید، یادتان باشد باید مقصری برای وضعیت بد موجود بتراشید، استفاده از واژه مافیا، محفل و گروه های قدرت و دست های پشت پرده به این منظور بسیار توصیه می شود. 

⭕️◻️حباب دارایی‌ها: از اقتصاد کلاسیک تا اقتصاد رفتاری

✍مصطفی نصراصفهانی

مردم عادی واژه حباب را برای زمانی به کار می‌برند که می‌خواهند بگویند قیمت یک دارایی بعد از افزایش مجددا کاهش خواهد یافت و این اصطلاح را برای وقتی که حباب مثبت باشد بکار می‌برند. واژه حباب در اصطلاح فنی آن به معنای فاصله گرفتن قیمت یک دارایی از ارزش بنیادی آن است(چه بیشتر و چه کمتر). البته هر انحراف قیمتی را نمی‌توان حباب دانست. حتی بعضی اقتصاددانان وجود چیزی به نام حباب در بازارها را به کلی انکار می‌کنند.